سقط جنین یا ختم حاملگی دو نوع دارد که عبارتند از نوع خود بخود و دیگری به اجبار. سقط جنین که بطور طبیعی و بدون مداخله پزشکی رخ دهد نوع خود بخود نام می گیرد.در حالیکه سقط جنین با دارو یا عمل جراحی نوعی است که با اجبار همراه بوده است. در واقع به دو صورت ارادی و غیرارادی هستند.

سقط جنین در واقع پایان دادن به بارداری است که با ازبین بردن جنین همراه با جفت از رحم صورت می گیرد. طبق آمار موجود حدود ۴۰% از زنان سقط جنین بطور غیرارادی یا خود بخود را تجربه کرده اند.

سقط جنین غیرارادی

سقط جنین بطور خود بخود و بدون مداخله پزشکی و یا روش های دیگر حدود ۲۰ تا ۲۵ % از حاملگی ها را تشکیل می دهد. در این میان بیش از ۹۰% در سه ماهه اول یا ۱۲ هفته از بارداری رخ می دهد. در برخی موارد سقط خیلی زود اتفاق می افتد به گونه ای که فرد از بارداری خود نیز مطلع نبوده است.

در اکثر موارد سقط جنین به علت عوارض سلامتی در طول دوران بارداری و یا تصادفات رخ می دهد. بعلاوه ممکن است در نتیجه اختلالات کروموزومی رخ دهد.علائمی که با توجه به زمان سقط در آن رخ می دهد متفاوت هستند. به عنوان مثال سقط در ۱۰ هفته باعث خونریزی شدید می شود که همانند دوران قاعدگی شدید است و این در حالی است که اگر در هفته ۱۲ رخ دهد همانند یک نسخه خفیف از درد زایمان است. سقط بصورت ناقش رخ می دهد در صورتیکه بخشی ازجفت یا کل آن در رحم باقی مانده باشد.

زنان جوانی که زیر ۱۷ سال هستند یا آنهایی که بیش از ۳۵ سال سن دارند در معرض خطر سقط بیشتری نسبت به سایرین قرار دارند. علاوه براین زنانی که دو یا چند سقط جنین را تجربه کرده اند و زوجین مشکل در درک این موضوع دارند بیشتر در معرض سقط جنین هستند. از نظر بیولوژیکی بهتر است که زنان در سنین ۲۲ تا ۲۸ سالگی باردار شوند. همچنین بخاطر داشته باشید که خطر سقط پس از ۱۰ هفته کمتر می شود.

سقط جنین ارادی

در این نوع که به وسیله قرص یا عمل جراحی صورت می گیرد. اگر برای نجات جان مادر انجام گیرد آن را سقط درمانی می نامند. در مقابل اگر برای اهداف دیگر صورت گیرد سقط انتخابی نامیده می شود. قبل از انجام آن می توان با مشاور پزشکی در رابطه با جوانب مثبت و منفی آن صحبت کرد.

انواع مختلفی از سقط جنین ارادی وجود دارد که در مراحلی از بارداری رخ می دهد.

ـ اوایل بارداری ( ۹ هفته ) – در این شیوه از دو داروی مختلف استفاده می شود ، یکی برای مهار هورمون ها و دیگری برای شکستن پوشش رحم و خروج جنین.

ـ آسپیراسیون خلاء یا فسخ مکش ( ۷ تا ۱۵ هفته ) – این روش برای از بین بردن جنین در رحم به وسیله ساکشن انجام می گیرد. این روش حدود ۱۰ دقیقه زمان می برد.

ـ اواخر ( ۱۳ هفته ) – این شبیه به سقط زودرس در پزشکی است.با این معمولا نیاز به دوزهای دارویی متفاوتی دارد.

ـ اتساع جراحی و تخلیه ( ۱۵ هفته ) – ابتدا دهانه رحم باز یا گشاد می شود سپس با الحاق فورسپس و لوله مکش برای خارج نمودن جنین اقدام می شود.

اگر سقط جنین بین ۲۰ تا ۲۴ هفته رخ دهد به این معناست که دیر اتفاق افتاده پس باید با یک عمل جراحی در دو مرحله صورت گیرد. در مرحله اول ضربان قلب جنین متوقف می شود سپس دهانه رحم شل شده و جنین در اثر اتساع جراحی و تخلیه می شود. در این روش داروی مصرفی در داخل رحم تزریق می شود.