مصاحبه با نویسنده کتاب راز سایه
.jpg)
شیدا قوام‌پوری متولد ۱۳۷۰ در تهران است. فارغ‌التحصیل رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه شهید بهشتی است و تاکنون چندین کتاب در ژانرهای مختلف چاپ کرده
است.
از او پرسیدم فکر نویسنده شدن کی به ذهنتون خطور کرد؟
_ خانواده از کودکی برای من کتاب می‌خریدند و مشوق من در این راه بودند و این علاقه با رفتن به دانشکده ی ادبیات بیشتر هم شد، اما به‌صورت حرفه‌ای از زمانی آغاز شد که ویراستار انتشارات و مطبوعات شدم و از همین مرحله جرقه‌ی نویسنده شدن به صورت حرفه‌ای به ذهنم خطور کرد.
می‌پرسم ایده‌ی داستان هات از کجا شکل می‌گیره؟
_ از زندگی روزمره‌ی آدم‌ها و از گفته‌ها و اتفاق‌هایی که دور و برم می‌افته، حتی صفحه‌ی حوادث روزنامه البته این روزها بهتره بگم کانال‌های خبری حوادث و...
چه موقع شروع به نوشتن می‌کنید؟
_ بیشتر صبح‌ها. فکر می‌کنم آدمِ روز هستم، البته سکوت شب هم دوست دارم و به خلق ایده‌هام کمک می‌کنه
کمی هم درباره‌ی داستان راز سایه و پازل هوس‌وجنون حرف بزنیم. داستا‌ن‌هایی با فضا و موضوعی متفاوت
_ اول از همه باید بگم که ژانر جنایی_معمایی ژانر موردعلاقه‌ی منه، خیلی دوست داشتم خودم رو در این ژانر محک بزنم. هر دو داستان رو براساس حادثه‌های واقعی نوشتم و سعی کردم تعلیق در تمام روایت داستان‌ها حفظ بشه، شخصیت‌های اصلی هر دو داستان دچار مشکلات روانی هستند و همین زمینه‌ساز اتفاق‌هایی می‌شه و در آخر باید بگم که بازخورد خوبی هم از خوانندگان کتابم دریافت کردم.
.jpg)
به نظر شما چرا امروزه به ترجمه بیشتر از کار تالیفی بها داده می‌شه؟
_ درسته، متاسفانه در ایران حالا شاید به دلایلی کمتر به کار تالیف بها داده می‌شه، مخاطب امروزی ترجیح می‌ده کارِ ترجمه بخونه تا از یک نویسنده‌ی ایرانی، البته به غیر از نویسندگان مشهور ایران و تبلیغاتی هم در این زمینه نمی‌شه درصورتی که کارهای خوبی هم از نویسندگان تازه‌کار وجود داره که بها داده نمی شه و ناشر همکاری نمی‌کنه
به نویسندگی به عنوان شغل حرفه‌ای نگاه می‌کنید یا یک جور هنر و سرگرمی؟
_اگه بخوام بازار جهانی رو مثال بزنم نویسنده‌های مشهوری هستند که از نویسندگی و جوایز بین‌المللی تامین مالی شدند، اما داخل ایران شرایط فرق داره و شاید از همین جوایز داخلی که اکثرا هم بدون رعایت عدالت و روابط و... برگزار می‌شه باید فهمید که شرایط نویسندگی به چه صورته!
و مهم‌تر از همه مساله‌ی تیراژ کتاب است که در کشور ما به‌خصوص در سال‌های اخیر نهایت به پانصد تیراژ می‌رسه، اما در کشورهای دیگه تیراژ به میلیون می‌رسه، برای مثال در کشور نروژ، دولت هزار جلد رو از نویسنده‌ی تازه‌کار خریداری می‌کنه و همه‌جانبه حمایت می‌شه، اما درکل با همه‌ی این مشکلات من سعی کردم به صورت حرفه‌ای و یک شغل به این قضیه نگاه کنم در کنار نوشتن گهگاهی هم نقاشی و ویراستاری می‌کنم، به نظرم اگه هر کاری با چاشنی عشق انجام بشه حتما در اون کار موفق می‌شیم.
خودت چه کتابایی رو بیشتر می‌خونی؟
_ سعی می‌کنم ژانرهای مختلف رو بخونم و خودم رو محدود نکنم، اما کتاب‌های تاریخی و بیوگرافی افراد مشهور رو هم دوست دارم.
به فیلمنامهنویسی هم علاقه داری؟
_ بله، شاید حتی بگم بیشتر از نوشتن کتاب، دوره‌های فیلمنامهنویسی رو گذروندم و امیدوارم در آینده‌ای نزدیک به صورت حرفه‌ای این کار هم انجام بدم.
داستان‌هات رو روی کاغذ می‌نویسی یا روی لپ‌تاپ؟
_ ترجیح من اینه که اول از همه روی کاغذ بنویسم شاید چون تمرکز بیشتری دارم و با قلم و کاغذ احساس راحت‌تری دارم و بعد نسخه نهایی رو وارد لپ‌تاپ می‌کنم.
حرف یا پیشنهادی برای علاقه‌مندان به نویسندگی دارید؟
_ به دوستداران نویسندگی و ادبیات پیشنهاد می‌کنم که حتما کتاب بخونن و فیلم خوب ببینند، چون به خلق ایده و تصویرسازی کمک می‌کنه و این هم می‌دونم که متاسفانه خیلی از استعدادها هستند که به‌خاطر شرایطی که در حوزه نشر هست شانس چاپ آثارشون رو پیدا نمی‌کنند، اما اصلا ناامید نشن و به نوشتن ادامه بدن چون ممکنه روزی نوشته‌های اون‌ها هم با ارزش بشه
و حرف آخر؟
_ این روزها دغدغه‌های مردم زیاد شده، اما امیدوارم مردم عزیز بیشتر کتاب بخونند و اینکه پدر و مادرها نقش اصلی رو در علاقه‌مند شدن فرزندانشون به کتاب و فرهنگ و... دارند و با خریدن حتی یک کتاب در ماه باعث تشویق بچه‌ها به کتاب خوندن بشن.
صفحه اینستاگرام این نویسنده
کتاب های این نویسنده را می توانید از دیجی کالا و طاقچه و از لینک های زیر تهیه نمایید
منبع : سایت زودها